Tussen 3 juli en 6 augustus exposeert beeldend kunstenaar Wieke Terpstra in Galerie 44. De
tentoonstelling ‘Me and Japan’ belooft net zo verrassend en spannend te worden als
‘Wieke’s winkeltje – waar kunst spelen wordt’, de veelzeggende titel van haar eerdere
tentoonstelling in de Galerie in 2019.
Wieke koos na de middelbare school niet gelijk een creatieve opleiding. Een kunstzinnige
carrière kwam aanvankelijk niet eens in haar op, hoewel ze wel altijd al heel creatief was.
Ze rondde de Sociale Academie af, behaalde hier meerdere diploma’s, maar ontwikkelde
zich in de loop der jaren steeds meer in kunstzinnige richting. Ze werkte freelance als
beeldend docent voor het Koorenhuis, in Museum Mesdag en Panorama Mesdag, het Haags
Historisch Museum, Basisschool ’t Palet en was museumdocent en rondleider in het
toenmalige Gemeentemuseum in Den Haag. In 1997 studeerde ze af aan de Koninklijke
Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag in de richting Monumentale Vormgeving.
Wieke slaagde cum laude en ontving de aanmoedigingsprijs van Stroom Den Haag voor haar
eindexamenwerk. Hierin thematiseerde ze op verschillende plekken in het gebouw van de
Academie de aan- en afvoer van energie zodat ze, prees de jury, “met name met de
installatie het Hart (1997), een idee voelbaar maakte en tot in alle delen van het gebouw
liet resoneren.”
Wieke is een zeer inventief en veelzijdig kunstenaar die met alle mogelijke materialen
werkt en werkte. Voor haar eindexamen maakte ze ook een 4,5 meter hoge toren van
boterhamzakjes, naar haar levensmotto: Kwetsbaar en toch sterk. In dat kader
thematiseert ze vaak omhullende ruimten, zoals boten, tenten, gebouwen en een
reusachtige jas van boterhamzakjes. Zij werkte met wilgentakken, aardappelkisten en met
keramiek. Geïnspireerd door antieke marmeren beelden van liggende leeuwen maakte ze
een monumentale leeuw voor de tuin van het Raadhuis in Wassenaar. Maar de takken
waren te vergankelijk en ze maakte haar volgende leeuwenbeeld van onverwoestbaar
betonijzer dat ze wit schilderde. Het is in een beeldenpark in Zwijndrecht te bewonderen.
In haar atelier zien we grote menselijke figuren van dun aan elkaar gelast staal, die
ondanks hun onverwoestbaarheid licht en doorzichtig ogen. Vanwege het gewicht van het
staal is hun houding geknield. Tegelijkertijd maakte ze tekeningen van dezelfde figuren in
staande houding en ze geniet dan van de vrijheid zelf hun positie te kunnen bepalen. Naast
groot werk maakt Wieke ook klein en subtiel werk, zoals huizen van 5mm dun staalstaf die
ze aan de hand van bouwtekeningen en foto’s van bestaande huizen ontwerpt. Meestal
gebeurt dit in opdracht van mensen die gaan verhuizen en een concrete herinnering aan
hun oude huis willen meenemen. Wieke ziet ze daarom in de traditie van de ruwe zeebonk
die na jaren varen een miniatuur van zijn schip op de schoorsteenmantel zet. Wiekes
huizen lijken teer en luchtig, maar zijn stoer en sterk. Soms maakt zij er zelfs een
bewegend deel in.
Wieke begon haar carrière als “bouwer”, maar is in de loop der jaren ook steeds meer
gaan tekenen. Ze geniet van de vrijheid van het tekenen waarbij zwaartekracht geen rol
speelt. Haar tekeningen zijn vaak heel geestig. Tekenen en bouwen gaat bij haar inmiddels gelijk op, en ze beschouwt beide als eenheid: Twee- en driedimensionaal zijn voor haar
verwant, gelaste objecten zijn eigenlijk driedimensionale tekeningen.
Wiekes tentoonstelling in de Galerie zal geheel in het teken staan van de reis naar Japan
die ze dit jaar maakte en die haar zeer heeft geïnspireerd. De bezoeker van de Galerie zal
zich dan ook in Japanse sferen wanen. Voor het betreden van de galerieruimte moet je een
speciaal Japans doek wegschuiven, als symbool voor het betreden van andermans ruimte.
Daarna kun je, als bewijs van je aanwezigheid een door Wieke zelf gemaakt stempel
krijgen met, typisch Japans, een gevouwen kraanvogel. Er kunnen voor een bescheiden
bedrag tekeningen worden gekocht en Wieke zal ook de leporello’s (harmonicaboeken) en
dagboekbladen van haar reis tentoonstellen. De tekeningen werkte ze uit op A-5 formaat.
Daarnaast is een object van zeildoek te bewonderen, waarin haar hartslag te horen is,
opgenomen op het kunsteiland Teshima in het kader van het project “Les Archives du
Cœur” van Christian Boltanski. Zo zal de Galerie volgende maand veranderen in een Japans
winkeltje waar de bezoeker waarschijnlijk net zoveel plezier aan zal beleven als Wieke
zelf.
Hetty Burgers, juli 2025
U bent van harte welkom bij de opening van de tentoonstelling op zaterdag 5 juli om
16.00u.
Bezoekers van de opening krijgen de mogelijkheid vanuit de galerie een rondje te
maken door de oud-katholieke schuilkerk.